Ζαπάτα, Εμιλιάνο

(Emiliano Zapata, 1883 – Πόλη του Μεξικού 1919). Μεξικανός επαναστάτης. Ως αρχηγός ανταρτικών ινδιάνικων σωμάτων, έγινε θρυλικός ήρωας για τα καταπληκτικά κατορθώματά του στον ανταρτοπόλεμο, όπου αποδείχτηκε τρομερός για τους εχθρούς του και γενναιόψυχος για τους ταπεινούς. Στην επική επανάσταση του 1911, που ακολούθησε την ανατροπή του δικτάτορα Πορφίριο Ντίας, ο Ζ. ήταν ο πιο γνήσιος εκπρόσωπος των φτωχών τάξεων που είχαν εξεγερθεί εναντίον των συντηρητικών του Χουέρτα. Έπειτα από πολλές νίκες στο πεδίο της μάχης, έφτασε τρεις φορές έως την πρωτεύουσα και έγινε κύριος σχεδόν όλου του νότιου Μεξικού, όπου εφάρμοσε ριζοσπαστική αγροτική και κοινωνική μεταρρύθμιση, αφαιρώντας τη γη από τους μεγαλογαιοκτήμονες και μοιράζοντάς την στους πεόνες. Δολοφονήθηκε με προδοσία. Ο Μεξικανός επαναστάτης Εμιλιάνο Ζαπάτα, σε τοιχογραφία του Ντιέγκο Ριβέρα (Εθνικό Ανάκτορο, Μεξικό).